28.02.2013

human rights



W Ugandzie pary homoseksualne nie tylko nie mają żadnych praw - ale homoseksualizm jest tam zabroniony. Polecam poruszający krótki dokument Agaty Grzybowskiej na ten temat:  Zabić geja

19.02.2013

Bach, Toccata and Fugue in D minor, organ

Performance jako paradygmat sztuki



Sharon Hayes "W niedalekiej przyszłości - Warszawa, 2008"

22 lutego (piątek), godz. 17.00-20.00
miejsce: Pawilon Emilia, ul. Emilii Plater 51, Warszawa

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zaprasza na sympozjum "Performans jako paradygmat sztuki", będące inauguracją programu badawczego poświęconego performansowi. Gośćmi sympozjum są André Lepecki, Gavin Butt oraz Joanna Warsza.

W swoim wykładzie "Performans jako paradygmat sztuki: koncepcje, dokumenty, akcje" André Lepecki omówi kilka kluczowych pojęć, które określają "zwrot performatywny" w sztuce od późnych lat 50. do dziś. Szczególną uwagę poświęci temu, jak praktyki performansu wpływają na myślenie o związku między estetyką i polityką, tak istotnym dla współczesnych praktyk artystycznych.

Wykład "Performans w wersji pop: szkoły artystyczne w Leeds i laboratorium post-punkowe" dotyczył będzie relacji między nauczaniem sztuki performansu w szkołach artystycznych w Leeds w latach 70. i 80. a pojawieniem się sceny muzycznej post-punk. Gavin Butt zada pytania o to, jak opowiadać o artystach i performerach, którzy przemieszczają się między światem sztuki a światem muzyki popularnej. Czy badania w określonej dziedzinie sprawiają, że nie jesteśmy w stanie w pełni docenić transdyscyplinarnej i zmiennej natury performansu? Jak rozumieć dziedzictwo okresu post-punkowego w pracach współczesnych performerów?

W wystąpieniu zatytułowanym "Performatywność, polityczność, ekonomia doświadczenia" Joanna Warsza omówi kilka przykładów działań performatywnych o charakterze politycznym, subwersywnym i zainscenizowanym od działań Akademii Ruchu, poprzez akcje grupy Public Movement, sytuacje nieposłuszeństwa obywatelskiego zainicjowane przez artystów, wybrane projekty z 7. Berlin Biennale, a także działania teatralne i taneczne w muzeach próbując sprecyzować możliwe znaczenia tego, co tak powszechnie nazywamy "zwrotem performatywnym".

Bezimienne dzieło Witkacego / Teatr Narodowy



Zapraszam na premierę 2 marca 2013r. w Teatrze Narodowym

reżyseria: Jan Englert

scenografia: Andrzej Witkowski

opracowanie muzyczne: Rafał Kowalczyk

konsultacja muzyczna i opracowanie ścieżki dźwiękowej: Mirosław Jastrzębski

reżyseria światła: Jacqueline Sobiszewski

układ scen pojedynków i walk: – Wiesław Chmieliński


Obsada

Włodzimierz Press (gościnnie) – dr Plazmodeusz Blӧdestaug

Marcin Hycnar – Plazmonik Blӧdestaug

Patrycja Soliman – Róża van der Balast

Dominika Kluźniak - Klaudestyna de Montreuil

Grzegorz Małecki – Cynga

Jerzy Radziwiłowicz – Pułkownik Manfred hr. Giers

Tomasz Sapryk – Grabarz I

Mateusz Rusin – Grabarz II

Robert Jarociński – Flowers

Przemysław Stippa – Książe Padoval de Grifuellhes

Beata Ścibakówna – Księżna Barbara

Milena Suszyńska – Służąca Róży van der Blaast

Anna Ułas – Lidia baronowa Ragnok

rewolucjoniści:

Joanna Kwiatkowska-Zduń oraz gościnnie: Marzena Gorska, Grażyna Kopeć, Klaudiusz Kaufmann, Kamil Kulda, Robert Kuraś, Adam Molak, Wojciech Michalak, Szymon Nowak, Ksawery Szlenkier, Adrian Wiśniewski, Grzegorz Woś, Przemysław Wyszyński

Powstałe w 1921 roku Bezimienne dzieło to „filozoficzny «kryminał» na temat sztuki i rewolucji. W inscenizacji Jana Englerta katastroficzna sztuka Witkacego staje się opowieścią o kryzysie, obojętności elit i wybuchu społecznych radykalizmów. Zderzenie postaw prowadzi do samozniszczenia społeczeństwa i zaniku człowieczeństwa.

14.02.2013

Poradnik Pozytywnego Myślenia


Już 16 lutego w Kinie Atlantic!

Bradley Cooper („Jestem Bogiem”), Jennifer Lawrence („Igrzyska śmierci”) oraz Robert De Niro w komedii o miłości, która wywołała wielkie poruszenie krytyki i spekulacje o szansach oscarowych w 2013 roku. Pat Solatano (Cooper) nie jest zwykłym facetem i ma papiery, którymi może to udowodnić. Po ośmiu miesiącach terapii wraca do rodzinnego domu, by zacząć od nowa w ramach filozofii „pozytywnego myślenia”. Jego konsekwentna strategia zmienia się, gdy poznaje intrygującą dziewczynę z sąsiedztwa, Tiffany (Lawrence). Wzajemna niechęć pary ekscentryków przeradza się w niespodziewaną więź, a wszystkie dotychczasowe plany mogą stać się jedynie nieważnymi wspomnieniami.

11.02.2013

james. . .

Fotoplastikon na walentynki


Jedyna w swoim rodzaju kolekcja fotografii stereoskopowych prezentujących wybrane miasta i miejscowości południowej Italii. 48 obrazów widoków włoskich portów tj. Neapolu, Catanii i Pozzuoli, sceny z życia codziennego, wspaniałe ujęcia znanych oraz mniej znanych zabytków i dóbr kultury, unikatowe zdjęcia Messyny sprzed wielkiego trzęsienia ziemi w 1908 roku, które prezentują wiele miejsc, dziś nie istniejących lub całkowicie odmienionych. Na zdjęciach, oprócz doków portu w Neapolu i niepowtarzalnych ujęć żaglowców pływających po wodach Morza Śródziemnego, można zobaczyć m.in. pomnik Neptuna w Messynie, Katedrę w Palermo, Piazzę del Plebiscito w Neapolu.

Wernisaż 14.02.2013 o godz. 18:00


Wystawa czynna do 7 marca 2013r.

8.02.2013

"Współpraca. Przewodnik dla dzieci"


Autorzy publikacji to Janina Ochojska, Jakub Bożek i Agnieszka Wiśniewska.
"Współpraca" ma być źródłem wiedzy dla dzieci i młodzieży na temat kształtowania zasad współżycia społecznego i wynikających z tego korzyści; ma pobudzać refleksję dotyczącą postaw kooperacyjnych, sprzyjających budowaniu więzi społecznych i solidarności między jednostkami i grupami; ma wreszcie przygotowywać dzieci do działania w grupach szerszych niż rodzina. Adresatami publikacji są dzieci w wieku 9–13 lat.